To opowieść o sile przyjaźni na przekór wszystkim przeciwnościom. O tym, że jeśli czegoś bardzo pragniemy, nic nie jest w stanie nas zatrzymać ani zniechęcić.
Bohaterami są mała Sówka i Króliczek, którzy mieszkają w tym samym starym dębie - Sówka w koronie, a Króliczek u podnóża drzewa. Żyją tuż obok siebie nie wiedząc nawet o swoim istnieniu. A wszystko dlatego, że prowadzą odmienny tryb życia - Sówki są aktywne w nocy, a Króliczki za dnia.
Pewien przypadek sprawia, że mali bohaterowie zrozumieją, że stary dąb nie jest zamieszkany jedynie przez ich rodzinę. Od tej pory zrobią wszystko, żeby jak najwięcej dowiedzieć się o rówieśniku mieszkającym tuż obok. Bardzo podoba im się obraz wyłaniający się z opowieści rodziców o sobie nawzajem i coraz bardziej pragną się poznać osobiście. Niestety nie jest to takie proste. Ale na szczęście w końcu się udaje i zwierzaczki się zaprzyjaźniają. Zresztą, gdy w końcu udaje im się spotkać, czują się tak, jakby znali się od zawsze.
Jednak więź, która je połączyła nie może zmienić natury i tego, że zwierzątka prowadzą zupełnie odmienny tryb życia. Na szczęście nasi bohaterowie znajdą sposób, żeby codziennie się ze sobą kontaktować i opowiadać sobie o tym, co ich spotkało. I choć nie będzie to tradycyjne spotkanie, to nadal będą ze sobą bardzo blisko :)
Opowieść jest niezwykle ciepła i idealna na zimowe wieczory. Ilustracje pani Emilii sprawiają, że od książki trudno się oderwać. To taka perełka w naszej biblioteczce :)
Znajdziecie ją tu - KLIK.
Wydawnictwo Ezop
Piękne ilustracje - my uwielbiamy czytać Uśmiech dla żabki (moja Gabi jest fanką żabek). Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńpiękne ilustracje! :)
OdpowiedzUsuńIlustracje super ale szczerze... Recenzja lepsza od książki :)) trochę rozczarowało mnie zakończenie.
OdpowiedzUsuń