"Biały jak śnieg i czarny jak węgiel" - opowieść o codzienności widzianej oczami ... kota

Dziś chcę wam pokazać niezwykłą książkę, którą niedawno miała swoją premierę. To czarująca opowieść z nieco innej niż zwykle perspektywy. Tu lektorem są dwa dostojne koty, które pilnują posesji swoich właścicieli i przy okazji pięknie opowiadają, o tym, co dzieje się w ciągu dnia.

Temat upływu czasu i godzin przez długi czas jest dla dzieci całkowitą abstrakcją. Trudno im zrozumieć i zapamiętać, co robi się o poszczególnych godzinach i wszystko im się miesza.
Osobiście uwielbiam książki dziecięce poruszające temat czasu, bo bardzo pomagają dziecku oswoić się z tą niełatwą kwestią.

Tym razem mamy naprawdę ciekawie przedstawioną historię. Do tego wyjątkowe ilustracje na długo pozostaną nam w pamięci. Koty - Amadeusz i Wolfgang - zostają same w domu, bo ich właściciele muszą na pewien czas wyjechać.
Zobowiązują się codziennie od rana do wieczora trzymać wartę przed domem. I szczegółowo opisują nam swoją codzienność.

Od godziny ósmej rano, przez kolejne 12 godzin towarzyszymy kotom w ich obowiązkach. Zegar wybija kolejne godziny, a Wolfgang i Amadeusz  z niezwykłą uwagą śledzą to, co dzieje się wokół nich. Jest czas na posiłek, na podtrzymywanie relacji, na odkrywanie nowych rzeczy, na pracę i odpoczynek.

To przepiękna, nostalgiczna opowieść o tym, co zwyczajne, z nieco innej - kociej - perspektywy.
Jest w niej jakaś magia, którą trudno opisać. Nie wiem, czy to za sprawą niezwykłych ilustracji czy wyjątkowo plastycznego języka, ale czyta się ją fantastycznie.

Książka "Biały jak śnieg i czarny jak węgiel" (Hilli Rand) została wydana w ramach projektu „Nasza Mała Biblioteka”, dofinansowanego przez Komisję Europejską w programie Kreatywna Europa Kultura.

Mój blog z przyjemnością patronuje tej pięknej pozycji.

Wydawnictwo Ezop