Oswajamy ciemności

Lęk przed ciemnością jest jednym z najpopularniejszych dziecięcych lęków.

Zwykle pojawia się około trzeciego, czwartego roku życia i samoistnie zanika.

W tym czasie wyobraźnia dziecka podsuwa mu różne niestworzone historie o duchach czy potworach czających się w kątach pokoju, a każdy szelest wzmaga tylko te obawy.

To naturalny lęk o charakterze rozwojowym*.

Na szczęście istnieje szereg sposobów, żeby do skutecznie osłabić i pomóc maluchowi w spokojnym śnie.

-  Przede wszystkim ograniczmy dziecku oglądanie bajek, głównie przed snem. Telewizyjne obrazy bardzo długo potrafią przetrwać w pamięci malucha, a bujna wyobraźnia dodatkowo je podsyca. Nie opowiadajmy mu też strasznych historii o potworach.

- Nie bagatelizujmy lęku dziecka i nie wyśmiewajmy dziecka mówiąc "taki duży, a boi się ciemności", lecz je wspierajmy - niech wie, że to rozumiemy i że to minie, w końcu każdy się czegoś boi.

- Rozmawiajmy z dzieckiem i przytulajmy je, to na pewno je uspokoi i bardzo mu pomoże.

- Spróbujmy oswoić ciemność wymyślając jakąś wesołą zabawę - teatr cieni na ścianie czy poszukiwania "zaginionych" maskotek z latarkami.

- Nie zmuszajmy dziecka do przebywania w całkowitych ciemnościach - to może powodować fobie, z którymi będzie się zmagało nawet w dorosłym życiu. 

Świetnym rozwiązaniem jest pozostawienie na noc delikatnej lampki, która stworzy przytulny nastrój i pomoże dziecku stopniowo ponownie oswoić się z ciemnością.

Moja córka ma prawie 3 lata i jakiś czas temu zauważyłam, że trochę niechętnie po wieczornym czytaniu gasi światło. Gdy już je gasiła, mocno się do mnie przytulała i tak wtulona zasypiała. 

Jej wyobraźnia najwyraźniej faktycznie przeżywa ogromny rozkwit, bo wymyśla przeróżne scenariusze zabaw i historie. Często bawi się tak, że udaje, że czyta nam jakąś książkę, a jej fabułę wymyśla na poczekaniu. 

Niedawno zostałam poproszona o przetestowanie lampki nocnej w kształcie króliczka (Brother Max), a ponieważ to doskonały moment na taki test, z przyjemnością się zgodziłam.

Przyznam szczerze, że nawet nie sądziłam, że króliczek tak córce przypadnie do gustu. 

Pewnie jednym z powodów jest jego przyjazny kształt i to, że można go bez obawy zabrać ze sobą do łóżka, bo zupełnie się nie nagrzewa i nie ma żadnych kabli i sterczących elementów. 

Wprawdzie jest plastikowy, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chce się do niego przytulać :)

Króliczek daje delikatne światło, które może pięknie zmieniać kolory. Często korzystamy z tej opcji przed zaśnięciem - kolory zmieniają się  bardzo delikatnie.

Lampka jest przenośna, ale można ją też powiesić. Jest odporna na upadki.

Króliczka ładuje się na specjalnej podstawce, a podczas ładowania lampka może być włączona.

My korzystamy z trybu nocnego - tzn. że lampka automatycznie wyłącza się po upływie 30 minut od włączenia.

Króliczek przestaje również świecić, gdy w pokoju zapalimy światło - gdy je zgasimy, lampka zaświeci się ponownie. 

Lampka ma bardzo wytrzymały akumulator, zgodnie z informacją na opakowaniu, świeci ok. 12 godzin na jednym ładowaniu. U nas bywa, że nawet dłużej, ale tak, jak wspomniałam korzystamy głównie z trybu nocnego.

Taka lampka może być też świetnym rozwiązaniem, gdy mamy w domu maluszka - podczas karmienia czy przewijania łatwiej nam będzie znaleźć wszystkie niezbędne rzeczy.

Jedynym minusem jest cena króliczka. Ale niestety lampki tego typu zawsze były koszmarnie drogie.

Ta jest świetnie wykonana i bardzo praktyczna.

*Eckersley J., Jak pomóc dzieciom radzić sobie z lękiem? Poradnik dla rodziców i wychowawców, „Jedność”

Lampkę można kupić w sklepach Smyk