Dziś pokażę wam pewną planszówkę, w którą gramy już od kilku miesięcy.
Tak, tak - gramy w nią z naszą 3-latką, choć gra jest skierowana do 5-latków i starszych graczy.
Tak naprawdę może w nią zagrać każdy, kto zna kolory i ma dobry refleks.
Oprócz emocji, jakie towarzyszą graniu w rodzinne planszówki, mamy tu ciekawy aspekt edukacyjny, a mianowicie utrwalanie znajomości kolorów - bo właśnie na nich oparta jest cała mechanika gry.
Twórcą gry jest fenomenalny Reiner Knizia, którego gry generalnie biorę w ciemno.
Mają proste, przejrzyste zasady i tak dobrze skonstruowaną i przemyślaną mechanikę, że rozgrywka jest samą przyjemnością.
Pudełko jest niewielkie i dość niepozorne, ale potrafi umilić wiele wieczorów.
Elementy gry to 26 kafelków i 2 kostki. Tylko tyle i aż tyle, bo ta ilość w zupełności wystarcza do stworzenia dynamicznej i emocjonującej rozgrywki dla małych i większych.
Na 21 kafelkach znajdziemy podobizny różnokolorowych koników, pozostałe 5 to flo.
Kafelki rozkładamy na stole i rzucamy kostkami.
Następnie staramy się jak najszybciej chwycić kafelek przedstawiający konika w kolorach wskazanych przez kostki.
W poniższej sytuacji obie kostki pokazują kolor żółty, więc chwycilibyśmy konika w całości żółtego.
Proporce/flo kładziemy w miejscu zabranego konika i chwytamy je wtedy, gdy kostki wskażą kolory konika, którego nie ma już wśród rozłożonych kafelków (zaczynając od najniższej wartości).
Wiecie już, czemu gra jest doskonałym ćwiczeniem znajomości kolorów? :)
My po wyrzuceniu dodatkowo mówimy na głos nazwy wyrzuconych kolorów, tzn. córa krzyczy "zielono-niebieski!" itd. i szybko przemierza kolejne rzędy kafelków w poszukiwaniu zielono- niebieskiego konika. Często jest szybsza od nas :)
Rozgrywka jest bardzo szybka i dynamiczna, trwa około 15 min, więc nawet młodsze maluchy nie zdążą się znudzić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz